Jeśli kiedykolwiek zastanawiałeś się jak rozpoznać drzewa po liściach, to trafiłeś we właściwe miejsce. Ten artykuł dostarczy Ci kilku szybkich wskazówek, które pomogą Ci odróżnić drzewa iglaste od dębów. Gdy już będziesz wiedział jak rozróżnić te dwa główne typy, będziesz mógł je dokładniej rozróżniać. Zamieściliśmy również pomocne informacje o dębie Pin i gruszy Callery. Gdy następnym razem wybierzesz się na spacer, weź tę książkę, aby ułatwić sobie identyfikację!
Drzewa iglaste
Drzewa iglaste wytwarzają szyszki, ale nie wszystkie z nich to prawdziwe sosny. Szyszki te są zdrewniałą substancją, która rozwija się ze środka łodygi drzewa. Chociaż liście drzew iglastych nie są charakterystyczne, łuski na szyszkach mogą być pomocne w identyfikacji konkretnego gatunku – Ten cytat został zaczerpnięty z serwisu Uroda i Beauty. Na przykład łuski szyszek są grube i zdrewniałe, podczas gdy łuski świerków są cieńsze i bardziej elastyczne. Większość drzew iglastych wytwarza oba rodzaje szyszek, ale łuski są najlepszym wskaźnikiem gatunku.
Inne wskazówki pomagające w identyfikacji drzew iglastych to kształt i wielkość ich szyszek, które są najbardziej charakterystyczną cechą. Szyszki mogą zwisać pod gałęziami lub stać na szczycie jak świeczki. Należy pamiętać, aby nie pomylić tego typu szyszek z jagodami lub miniaturowymi szyszkami. Chociaż nie są to główne wskazówki do identyfikacji drzew iglastych, inne cechy, takie jak wygięcie gałęzi, są przydatne do określenia gatunku.
Dęby
Najlepszym sposobem na rozróżnienie różnych gatunków dębów jest przyjrzenie się ich liściom. Kształty liści dębów bardzo się różnią, nawet w obrębie tego samego drzewa. Na przykład liście dębu białego różnią się znacznie od liści dębu kasztanowca. Z kolei dęby białe mają zaokrąglone ząbki na całej powierzchni liści. Ta cecha odróżnia dęby białe od kasztanowców bagiennych, które mają różnej wielkości zatoki.
O ile kształt liści nie jest miarodajny do identyfikacji gatunków dębów, o tyle inne cechy mogą pomóc. Wielkość, kształt i liczba płatów to kluczowe wskaźniki. Żyły liści są ważnym czynnikiem w określaniu gatunku, jak również tego, czy jest to dąb wiecznie zielony czy liściasty. Kształt liścia wskazuje również na siedlisko i ustawienie ekologiczne gatunku. Podczas gdy kształt liści może być przydatny w określeniu konkretnego gatunku, nie jest wystarczający do podjęcia ostatecznej decyzji, czy jest to dąb czerwony czy biały.
Grusza Callery
Grusza Callery, znana również jako grusza Bradford, dorasta do czterdziestu stóp wysokości i ma jedną trzecią tej szerokości. Te drzewa liściaste mają błyszczące, zielone liście o długości około jednego do trzech cali z ząbkowanymi brzegami. Ich kształt przypominający szpadel i kora są szarobrązowe i wykazują płytkie bruzdy z wiekiem. Kwiaty są słabo pachnące. Liście jesienią przebarwiają się na intensywny pomarańczowy kolor, a ich gałązki mają ostre, kolczaste ostrogi. Owocem jest mała, twarda, okrągła jagoda, która osiąga mniej niż jeden centymetr średnicy i jest spożywana przez ptaki.
Grusze Bradford są podatne na działanie mszyc. Mszyce atakują grusze, powodując zniekształcenie wzrostu i odkładanie się spadzi. Grusze Bradford są podatne na kilka gatunków omacnicy, ale rzadko powodują one poważne szkody. Zdrowe drzewa nie powinny być atakowane przez te szkodniki. Zaraza ogniowa może mieć niewielki wpływ na grusze Bradforda, ale uszkodzenia są zazwyczaj ograniczone do końcówek gałęzi.
Dąb szypułkowy
Jeśli nie masz pewności co do gatunku dębu szypułkowego, sprawdź, czy jego liście nie wykazują żadnych nieprawidłowości. Plamy na liściach, brązowe plamy i szkieletowane liście są oznakami uszkodzeń spowodowanych przez owady. Szkodnikami dębu szpilkowego są także miniarki i gąsienice ćmy cygańskiej. Borowiki, w tym omacnica prosowianka i omacnica prosowianka, mogą powodować zniekształcenia liści lub defoliację. Osy mogą pozostawiać po sobie galasy, które są spowodowane jajami złożonymi w gałązkach. Owady te mogą również wyrządzić poważne szkody w drzewach, powodując przedwczesne brązowienie i stopniowe zamieranie.
Dąb szypułkowy to dąb rosnący we wschodniej części Ameryki Północnej. Charakteryzuje się szczeciniastymi liśćmi, dużymi, okrągłymi żołędziami i gęstą, piramidalną koroną. Liście jesienią są czerwone, ale stopniowo stają się miedzianobrązowe. Jego charakterystyczne rozgałęzienia zimą są znakiem rozpoznawczym. Dąb ten jest powszechnie sadzony jako drzewo uliczne, cieniste lub na podwórku. Mimo swoich rozmiarów jest tolerancyjny na suszę i łatwo go przesadzić. Tworzy również atrakcyjne sylwetki i jest popularnym wyborem dla krajobrazów.
Dogwood
Dogwood to grupa drzewiastych krzewów i drzew z naprzemianległymi liśćmi. Z reguły są to krzewy wielopniowe, ale mogą być przycinane do wzrostu jednopniowego. Drzewa mają płaskie korony, od czego pochodzi ich nazwa “pagoda”. Niektóre odmiany są zmienne. Jeden z gatunków, ‘Argentea’, ma najbardziej efektowne czerwonobrązowe liście.
Psianka ma owalne liście, które są prawie symetryczne. Ich żyłki są wyraźne i często zakrzywiają się do środka. Jesienią liście psianki przybierają intensywny, karmazynowy kolor. Kwiaty psianki mają męskie i żeńskie części rozrodcze. Kwitną w skupiskach. Z kwiatów rozwijają się czarne jagody, które czasami nazywane są psimi borówkami. Kwiaty są małe i skupione. Może osiągać wysokość do 25 stóp, ale zazwyczaj nie rośnie wyżej niż 25 stóp.
Podobne tematy
- Jakie krzewy są iglaste?
- Jak rozmieścić drzewa owocowe w ogrodzie
- Ochrona drzew owocowych przed mrozem
Ogrody nie są mi obce od najmłodszych lat. Wspólnie z rodzicami rozwijamy firmę zajmującą się zielenią, stąd moje duże doświadczenie. Postaram podzielić się wiedzą z Państwem.
