Kiedy ziemia zamarza, czas zacząć się martwić o to, jak Twoje drzewa przygotowują się do zimy. Drzewa liściaste, zwłaszcza iglaste, należy podlać przed rozpoczęciem okresu spoczynku, a te, które nie otrzymują zbyt wiele deszczu jesienią, należy podlać przed zamarznięciem ziemi. Oprócz dodawania wody, należy również zapewnić drzewom ściółkę, która zatrzyma wilgoć. Należy także sprawdzić, czy drzewa nie mają chorych gałęzi i innych zagrożeń, aby upewnić się, że są wystarczająco zdrowe, by przetrwać zimę.
Drzewa w Północnej Dakocie przygotowują się do zimy
Jeśli mieszkasz w Północnej Dakocie, prawdopodobnie zauważyłeś, że drzewa przygotowują się do zimy. Wprawdzie żniwa już dawno się zakończyły, a niektóre uprawy polowe rozpoczęły się w ramach przygotowań do wiosny, ale większość pracy przygotowawczej wykonały drzewa. Oznacza to, że są one gotowe do głębokiego spoczynku, który jest niezbędny do przetrwania zimy. Jednak ostatnie kilka lat było ciężkie dla drzew, z jesienią 2019 roku, która była bardzo mokra. Następnie, w 2020 roku, zima w Północnej Dakocie rozpoczęła okres suchy.
Podobnie jak ludzie, drzewa są wyjątkowymi organizmami. Przygotowują się do zimy poprzez spowolnienie swojej aktywności i przechowywanie liści na chłodniejsze miesiące. Odwracają te procesy wiosną, gdy temperatura wzrasta i rozpoczyna się nowy wzrost. Kathleen Damonte, autorka artykułu o biologii drzew dla Espace pour la vie w Montrealu, wyjaśnia ten proces. Gdy dni stają się krótsze, drzewa zmniejszają zużycie energii i gromadzą ją na nadchodzącą zimną porę roku. Zatrzymują fotosyntezę i gromadzą wilgoć z gleby.
W Dakocie Północnej najzimniej jest zimą. Temperatura może spaść nawet do dwóch stopni poniżej zera. Wykres indeksu wind chill, który uwzględnia chłód wiatru, pokazuje czas potrzebny do zamarznięcia powietrza. Indeks ten służy do przewidywania, jak zimny będzie sezon zimowy. Mówi nam również o prawdopodobieństwie wystąpienia śniegu i lodu. Średnia prędkość wiatru jest większa w zimie niż w lecie, co sprawia, że wydaje się, że jest zimniej niż w rzeczywistości.
Pigmenty antocyjanowe pomagają obniżyć temperaturę zamarzania wody
Właściwości antyoksydacyjne pigmentów antocyjanowych w liściach mogą pomóc drzewom obniżyć temperaturę zamarzania wody. Pigmenty antocyjanowe w liściach mogą chronić przed uszkodzeniami powodowanymi przez ROS (reaktywne formy tlenu), wolne rodniki i aniony ponadtlenkowe. Właściwości antyoksydacyjne antocyjanów są szczególnie ważne we wczesnych fazach rozwojowych liści, kiedy niedojrzałe fotosystemy są bardziej podatne na uszkodzenia przez ROS. Im młodszy liść, tym większa akumulacja antocyjanów.
Jasne kolory jesiennych liści wynikają z nagromadzenia pigmentów antocyjanowych. Barwniki te są silnymi antyoksydantami, które przyczyniają się do żywych kolorów jesiennych liści. Występują one w wielu rodzajach roślin, w tym w purpurowych winogronach, fiołkach, hiacyntach i liściach klonu. Produkcja tych pigmentów jest stymulowana przez cukry uwięzione w żyłach liści.
Drzewa produkują pigmenty antocyjanowe w swoich liściach, aby chronić je przed słońcem. Barwniki te, o barwie czerwonej lub fioletowej, powstają w liściach w wyniku reakcji między cukrami a związkami liści. Proces ten wydłuża okres, w którym drzewo może pobierać składniki odżywcze z liści, a także pomaga chronić je przed mrozem. Drzewa, które produkują antocyjany są bardziej odporne na choroby poprzez obniżenie temperatury zamarzania wody.
Pigmenty antocyjanowe działają jak związki przeciw zamarzaniu i roślinne filtry przeciwsłoneczne. Pigmenty te pomagają drzewom przystosować się do stresu środowiskowego poprzez obniżenie punktu zamarzania wody w liściach. Proces ten został odkryty w Parku Narodowym Kościuszki w Australii. Próbki jego liści zostały zebrane z dziewięciu drzew w tym samym obszarze lasu. Próbki pobrano z dwóch dodatkowych gałęzi, co dało 46 liści.
System korzeniowy przystosowuje się do zimnej pogody
Jest wiele czynników, które wpływają na to, jak system korzeniowy drzewa przystosowuje się do zimnej pogody. Przede wszystkim musi być on nieco głęboki. Zbyt głębokie gleby to często gliny, które mają skłonność do bycia mokrymi i śliskimi. Ciepłe, wilgotne temperatury rozbijają skały, ale drzewa w głębokich glebach nie. W takich warunkach drzewa potrzebują dodatkowego zakotwiczenia, aby się nie przewrócić. Dlatego wykształciły specjalną strukturę korzeniową zwaną przyporem, podobną do przypór w średniowiecznych katedrach.
Podczas najzimniejszych miesięcy w roku wiele roślin przechodzi wewnętrzne zmiany. Ich hormony sygnalizują zmiany w środowisku wewnętrznym, a niektóre z nich przemieszczają płyny wewnątrz swoich komórek, aby bezpiecznie zamrozić je na zewnątrz. Ta technika znana jest jako zamrażanie pozakomórkowe i pomaga chronić drzewa przed niskimi temperaturami bez uszkadzania ich wewnętrznych struktur. Wiele roślin zimozielonych stosuje ten proces, aby zapobiec uszkodzeniu systemu korzeniowego podczas zimnej pogody. Oprócz wewnętrznych przystosowań drzewa wytwarzają również substancję zwaną środkiem przeciw zamarzaniu.
Innym sposobem, w jaki system korzeniowy drzew przystosowuje się do zimnej pogody, jest wykorzystanie gatunków mchu. Mchy rosną w różnych klimatach i mogą rozwijać się w mniej korzystnych warunkach glebowych. Mchy nie mają zapotrzebowania na wodę i mogą tolerować trudne warunki glebowe. Gatunki mchów mają przystosowania zmniejszające utratę wody, w tym grubą woskową kutykulę. Mchy dobrze rozwijają się w zimnym klimacie, ponieważ nie wymagają dużej ilości wody.
Innym czynnikiem sprzyjającym roślinom przystosowanym do zimna jest czas ich aktywności. Termin aktywności wiosennej i jesiennej określa długość okresu wegetacyjnego, a także współdecyduje o długości okresu jesiennego. Fenologia kontroluje również ustawienie aktywności wzrostowej. Czas trwania sezonu jest ważny dla roślin, które mogą rosnąć w warunkach chłodnych. Muszą one zakończyć sezonowy cykl życia, by przetrwać w zimnym klimacie.
Okres spoczynku u drzew liściastych
Drzewa liściaste przygotowują się do zimy zrzucając liście. Choć mogą być pięknym widokiem jesienią, liście nie są niezbędne do fotosyntezy w zimie. W rzeczywistości utrzymywanie liści byłoby stratą energii, ponieważ drzewo musiałoby stale pompować wodę, aby utrzymać je świeże i suche. Zamiast tego produkują one substancję chemiczną zwaną kwasem abscysowym, aby utrzymać się w zdrowiu i sile podczas zimnej pory roku.
Podczas miesięcy letnich drzewa wytwarzają cukry i węglowodany ze światła słonecznego. Jesienią, gdy temperatury są chłodne, a dni krótsze, proces ten spowalnia się. Zmagazynowane cukry i węglowodany wędrują w dół do korzeni drzewa, gdzie mogą być wykorzystane jako paliwo podczas zimowego spoczynku. Kiedy temperatura ponownie wzrasta, poziom energii w drzewach zostaje przywrócony i są one gotowe do ponownego wzrostu.
Zimą drzewa liściaste rozpoczynają proces podobny do hibernacji, spowalniając swój metabolizm i zużycie energii. Mogą przetrwać zimę przez setki, a nawet tysiące lat. Przeżywają i rozwijają się mimo gorzkich warunków, ale ich liście i inne części nie są tak dostępne jak latem. Liście drzew liściastych nie są dostępne zimą, więc drzewa przechodzą w stan spoczynku, aby oszczędzać energię.
Temperatura i długość dnia są ważnymi sygnałami dla drzew, że nadszedł czas przejścia w stan spoczynku. Drzewa nie chcą, by woda wewnątrz ich liści zamarzła, ponieważ może to uszkodzić komórki roślinne. W związku z tym drzewa przechodzą mikroskopijne zmiany, aby chronić wodę wewnątrz. Drzewa uelastyczniają swoje błony, dzięki czemu mogą wchłaniać wodę, jednocześnie zatrzymując ją w przestrzeni między komórkami.
Utrzymywanie drzew w stanie nawodnienia zimą
Podlewanie drzew jest bardzo ważne w miesiącach zimowych, zwłaszcza zanim ziemia zamarznie. Dobrą zasadą jest zapewnienie co najmniej 10 galonów wody na każdy cal średnicy pnia. Dodanie wokół drzewa warstwy mulczu z opadłych liści pomoże zatrzymać wilgoć i ochroni korzenie przed niskimi temperaturami. Podlewanie drzew jest ważne zarówno na początku, jak i na końcu zimy. Po wybraniu odpowiedniej metody podlewania należy zastosować się do poniższych wskazówek.
Drzewa naturalnie odwadniają się zimą. Suche i wietrzne warunki potęgują odwodnienie i uszkodzenia liści. W ciężkich przypadkach liście stają się brązowe i kruche. Mogą nawet całkowicie odpaść. Chociaż zimy w Connecticut są zazwyczaj deszczowe, drzewa mogą nadal doświadczać okresów odwodnienia. Regularne podlewanie drzew w zimie pozwoli zrekompensować brak opadów i utrzymać wilgoć w glebie. Dzięki temu wiosną znów będą mogły rosnąć w siłę.
Aby podlać drzewo, ustawiamy króciec z wodą co najmniej sześć centymetrów nad poziomem gleby. Następnie powoli sączemy wodę z króćca i przesuwamy wąż wokół linii kroplującej. Po zakończeniu podlewania należy spuścić wodę z węża i przechowywać go w temperaturze powyżej zera. Wilgoć sprawi, że wąż będzie elastyczny i zapobiegnie pęknięciom. Podlewając drzewa zimą, pamiętaj, aby nie dopuścić do zamarznięcia! Stosując się do poniższych wskazówek, można uniknąć uszkodzenia drzew.
Unikaj dodawania soli drogowej do drzew. Sól drogowa na bazie chlorku sodu wysusza korzenie i zmienia strukturę gleby. Jeśli to możliwe, używaj soli drogowej na bazie chlorku wapnia. Ciepły zimowy dzień może prowadzić do oparzeń słonecznych. Gdy tkanka pod korą drzewa nagrzewa się w ciągu dnia, szybko zamarza, gdy nadchodzi noc. Aby chronić drzewa przed oparzeniami słonecznymi, można przykryć ich pnie plastikową osłoną.
Podobne tematy
- Przycinanie drzew owocowych
- Jak przycinać drzewa owocowe wiosną
- Jak zabezpieczyć drzewo przed kosiarką
Ogrody nie są mi obce od najmłodszych lat. Wspólnie z rodzicami rozwijamy firmę zajmującą się zielenią, stąd moje duże doświadczenie. Postaram podzielić się wiedzą z Państwem.
